Risercz: DDD

W związku z natłokiem spraw nie mam czasu aby napisać coś bardziej sensownego na blogasku. Właściwie to problem nie tyle z samym czasem co z mózgiem obciążonym zbyt wieloma wątkami, co w rezultacie skutkuje zanikiem weny - czyli impotencją intelektualną (wszyscy pewnie znacie to uczucie nieprzyjemnego napięcia, które odbiera kreatywność).

Aby jednak podtrzymać aktywność ucieknę się do prastarego triku i wkleję trochę linków, które ostatnio sobie przyswoiłem, i które to uważam za godne zauważenia.

Będzie to jednocześnie pierwszy z nowej serii postów - raporty/streszczenia z riserczu.



Dziś będzie o (niespodzianka) Domain Driven Design. Dwa artykuły opisujące mniej lub bardziej techniczne aspekty DDD. Tak, wiem, że DDD to filozofia i technikalia nie są ważne, ale ktoś kiedyś jednak będzie musiał wziąć się do roboty i zaimplementować nasze prostokąty i strzałeczki;P


Na początek ciekawe kompendium technologiczne na temat domain driven DEVELOPMENT:
Domain Driven Design and Development In Practice.
wszyscy narzekają, że owszem DDD fajne jest, ale jak tak na prawdę podejść do projektu? W treści znajdziemy wiele ciekawych pomysłów i alternatywnych koncepcji.
Powyższy link jest co prawda Made in India, ale mimo tego jego treść jest rzetelna - poza tym marka infoq do czegoś zobowiązuje.


Dla odmiany teraz coś Made in Germany. Niestety odmiana ma charakter przede wszystkim jakościowy:/
Domain-driven design with Java EE 6
Oto jak kończy się aplikowanie prymitywnej platformy do zaawansowanej koncepcji - naiwna implementacja.

Pomysł bram (gate) może i ciekawy... Na pewno wygodny z punktu widzenia programisty. Mamy oto coś na kształt stanowego servisu, który ma w sobie entity managera w trybie rozszerzonym. Dzięki temu możemy sobie korzystać z lazy lodingu podczas ping-ponga pomiędzy klientem a serverem. Prawie jak konwersacje w seam:)
I czy w ogóle jest o co walczyć? Ile czasu zaoszczędzę posługując się Lazy Loadingiem zamiast napisać sobie Repo, które będzie używane przez agregat w celu pobrania składników tegoż agregatu? A co z wydajnością Lazy Loadingu:P
Podsumowując: życzę powodzenia przy nieco większej ilości użytkowników hehe

Na uwagę zasługuje jednak nowy termin, który próbuje się ukuć "persistent domain object (PDO)" - podoba mnie się to:)
PDO czyli Agregat w sensie DDD (posiada stan i odpowiedzialność - metody biznesowe), który dodatkowo ubabrany jest adnotacjami JPA. Czyli wreszcie dojrzewamy aby odejść od proceduralnego rozdziału struktry danych od algorytmów (encje/servisy).
Niestety taki agregat przesłany do warstwy UI ciągnie za sobą metody biznesowe, które nie powinny być dostępne w tej warstwie.
Jednym z rozwiązań jest stworzenie 2 stosów warstw - opisane na końcu tego nudnego posta, innym są mixiny z frameworki qi4j.

//==========================================

Na zakończenie ciekawa refleksja: http://www.infoq.com/interviews/domain-driven-design-eric-evans#view_10448. Nasze community nauczyło się wreszcie korzystać z podstawowych technik (które podobno istniały juz w latach 80 w Smalltalk) i wreszcie ukonstytuowały się pewne standardy z zakresu projektowania i architektury.

W skrócie: community java powoli kończy etap onanizmu technicznego i można zacząć skupiać się na problemach na prawdę istotnych.

Natomiast z komentarza tego znamienitego dinozaura http://www.infoq.com/interviews/domain-driven-design-eric-evans#view_10653 wynika, że już prawie dotarliśmy tam, gdzie community Smalltalk było w latach '80...